2.5.1. DOSTĘP DO SPECJALISTYCZNEJ OPIEKI MEDYCZNEJ
W celu zmniejszenia zachorowalności i umieralności, poprawy jakości życia mieszkańców, a także zmniejszenia kosztów opieki w perspektywie długoterminowej, istotne jest zwiększenie dostępności oraz podniesienie standardów opieki medycznej.
W 2013 r. na terenie naszego kraju funkcjonowało 968 szpitali ogólnych (stan na 31.XII.). Największą liczbę takich szpitali zarejestrowano w województwie śląskim (145 tj.15%), a najmniejsząw opolskim (2,9%). W województwie podkarpackim funkcjonowało w 2013 r. 39 szpitali (4,0% - 12 miejsce w kraju), w których znajdowało się 10,2 tys. łóżek, co stanowiło 47,8 łóżka na 10 tys. ludności. Najwięcej w kraju łóżek w szpitalach znajdowało się w województwie śląskim (56,3 na 10 tys. mieszkańców).
Wykres 116. Liczba szpitali ogólnych i łóżek w szpitalach według województw w 2013 r.
Źródło: Zdrowie i ochrona zdrowia w 2013 r., GUS, Warszawa 2015, s.73.
Wykres 117. Liczba szpitali ogólnych na 100 tys. mieszkańców oraz liczba łóżek w szpitalach ogólnych na 10 tys. mieszkańców w 2013 r. według województw
Źródło: Zdrowie i ochrona zdrowia w 2013 r., GUS, Warszawa 2015, s.74.
Wykres 118. Średnia liczba dni pobytu pacjenta na oddziale szpitalnym i wykorzystanie łóżek[37] w szpitalach według województw w 2013 r.
Źródło: Zdrowie i ochrona zdrowia w 2013 r., GUS, Warszawa 2015, s.79.
Leczeni w szpitalach ogólnych w 2013 r. stanowili ogółem prawie 7,9 mln osób, przy czym na każde 10 tys. ludności, średnio leczonych było 2 043 osoby. Najwięcej osób leczonych było w województwie mazowieckim - ponad 1,2 mln, najmniej – w opolskim – nieco ponad 173 tys. W województwie podkarpackim liczba ta wyniosła 422 tys. osób(8 miejsce w kraju), stanowiąc 1 983 osoby na 10 tys. ludności.
Wykres 119. Leczeni[38] na 10 tys. mieszkańców na tle ogólnej liczby leczonych w szpitalach ogólnych według województw w 2013 r.
Źródło: Zdrowie i ochrona zdrowia w 2013 r., GUS, Warszawa 2015, s.76.
Najczęstszymi przyczynami zgonów w województwie podkarpackim, podobnie jak w całym kraju, pozostają choroby układu krążenia i nowotwory.
W 2011 r. najczęstszą przyczyną zgonów w województwie podkarpackim były choroby układu krążenia. Na 10 tys. mieszkańców zanotowano 50,30 zgonów. Był to najwyższy wskaźnik w kraju. Nieco niższą wartość tego wskaźnika zanotowano w województwie lubelskim (47,7 osób). Najrzadziej choroby układu krążenia były przyczyną zgonów w województwach pomorskim i warmińsko-mazurskim (po 39,30 osób na 10 tys. mieszkańców). Średnio w kraju choroby układu krążenia były przyczyną zgonu 45,20 osób na 10 tys. mieszkańców. Nowotwory złośliwe jako przyczyna zgonu dotyczyła w 2011 r. średnio w kraju 25,60 osób na 10 tys. mieszkańców. Najczęściej z takiej przyczyny umierali mieszkańcy województwa pomorskiego (29,60 osób na 10 tys. mieszkańców), najrzadziej były one przyczyną zgonu w województwie lubelskim (21,40 osób/10 tys.) i świętokrzyskim (22,70 osób/10 tys.). W województwie podkarpackim zgony z powodu nowotworów złośliwych były przyczyną śmierci 23,10 osób na 10 tys. mieszkańców (14 miejsce w kraju).
Wykres 120. Zgony według przyczyn na 10 tys. mieszkańców w 2011 r.
W 2012 r. zarejestrowano średnio w kraju wzrost w stosunku do 2011 r. liczby zgonów zarówno z powodu chorób układu krążenia (do 46,10 osób na 10 tys. mieszkańców), jak i z powodu nowotworów złośliwych (do 25,70 osób na 10 tys. mieszkańców). Najwięcej osób z powodu chorób układu krążenia zmarło w tym roku w województwie świętokrzyskim (50,80 osób na 10 tys. mieszkańców) oraz lubelskim (50,70 osób). Województwo podkarpackie spadło na 3 miejsce w kraju (50,60 osób na 10 tys. mieszkańców), jednakże tutaj także zanotowano wzrost w stosunku do 2011 r. Najrzadziej choroby układu krążenia były przyczyną zgonów w województwie warmińsko-mazurskim (39,10 osób na 10 tys. mieszkańców)i pomorskim (41,60 osób na 10 tys. mieszkańców). Najczęściej z powodu nowotworów złośliwych umierali mieszkańcy pomorskiego (28,60 osób na 10 tys. mieszkańców), kujawsko-pomorskiego (28,20 osób na 10 tys. mieszkańców) i zachodniopomorskiego (28 osób na 10 tys. mieszkańców). Najrzadziej nowotwory złośliwe były przyczyną zgonów w województwie lubelskim (21,90 osób na 10 tys. mieszkańców), łódzkim (22,90 osób na 10 tys. mieszkańców) oraz podkarpackim (23,50 osób na 10 tys. mieszkańców - nadal 14 miejsce w kraju, jednakże wzrost wartości wskaźnika w stosunku do 2011 r. o 0,4).
Wykres 121. Zgony według przyczyn na 10 tys. mieszkańców w 2011 i 2012 r.
W 2013 r. w skali kraju spadł do 45,8% odsetek zgonów z powodu chorób układu krążenia. Inna tendencja wystąpiła w podkarpackim. Tutaj choroby układu krążenia były przyczyną 50,6% zgonów (utrzymanie się odsetka z 2012 r.). Wielkość ta plasowała podkarpackie na 15 miejscu w kraju, za świętokrzyskim, w którym choroby układu krążenia były przyczyną 51,7% zgonów. W 2013 r. nieznacznie spadła w naszym kraju odsetek zgonów z powodu nowotworów (do 25,5%). Podobna tendencja wystąpiła również w podkarpackim, w którym odsetek ten zmniejszył się do 23,1%. Mniej zgonów z powodu nowotworów wystąpiło jedynie w lubelskim (22,5%) i w świętokrzyskim (22,9%).
Wykres 122. Odsetek zgonów z powodu nowotworów i chorób układu krążenia w 2013 r. (%)
Opracowanie własne na podstawie danych GUS/BDL
W 2011 r. liczba zgonów niemowląt na 1 tys. urodzeń żywych w województwie podkarpackim wyniosła 5,30 (7 miejsce w kraju). Był to wskaźnik wyższy, niż średnia dla całego kraju, która wynosiła 4,73. Najwięcej zgonów niemowląt zarejestrowano w województwach zachodniopomorskim, śląskim, świętokrzyskim i kujawsko-pomorskim
(w każdym powyżej 6,00 na 1 tys. urodzeń żywych). Najmniejsza liczba zgonów niemowląt wystąpiła w województwach mazowieckim (3,41) i wielkopolskim (3,65).
W 2012 r. średnia liczba zgonów niemowląt na 1 tys. urodzeń żywych w skali kraju zmniejszyła się do 4,64. Zmniejszyła się również w województwie podkarpackim do 5,10, jednakże mniej, niż w skali całego kraju, przez co województwo sklasyfikowano na 5 miejscu (mniej dzieci niż w 2011 r. zmarło bowiem w kujawsko-pomorskim i śląskim).
W 2013 r. w skali kraju liczba zgonów niemowląt na 1 000 urodzeń żywych spadła do 4,56, spadek odnotowano również w 2014 r. do 4,22 zgonów na 1 000 urodzeń żywych. W podkarpackim w 2013 r. wartość tego wskaźnika spadła do 4,52 (4,5) zgonów na 1 000 urodzeń żywych. W 2014 r. zanotowano wzrost do 4,96 (5,0). Więcej zgonów zanotowano jedynie w zachodniopomorskim (5,34 zgonów na 1 000 urodzeń żywych). Najmniejszą wartość tego wskaźnika zanotowano w świętokrzyskim (3,08 zgonów na 1 000 urodzeń żywych).
Wykres 123. Zgony niemowląt na 1 000 urodzeń żywych w 2011, 2012, 2013 i w 2014 r. (%)
Opracowanie własne na podstawie danych GUS/BDL
Lecznictwo uzdrowiskowe
Na terenie kraju na koniec 2013 roku odnotowano łącznie 292 placówki lecznictwa uzdrowiskowego. Liczba łóżek we wszystkich zakładach lecznictwa uzdrowiskowego w Polsce wyniosła ponad 43,6 tys. z czego 22,1% (tj. 9 651) to łóżka w szpitalach uzdrowiskowych, a 77,9 % (tj. 33 994 tys.) – to łóżka w sanatoriach uzdrowiskowych. Najwięcej placówek lecznictwa uzdrowiskowego występowało w województwach: dolnośląskim (28, w tym 22 sanatoria), zachodniopomorskim (55, w tym 43 sanatoria) i małopolskim (49, w tym 36 sanatoriów).
Wykres 124. Placówki lecznictwa uzdrowiskowego w 2013 r.
*w tym 8 dziecięcych szpitali uzdrowiskowych
**w tym dziecięce sanatoria
Opracowanie własne na podstawie Zdrowie i ochrona zdrowia w 2013 r., GUS, Warszawa 2015
W województwie podkarpackim w 2013 r. funkcjonowało 28 placówek lecznictwa uzdrowiskowego, wśród których sanatoria stanowiły 78,6% (22). Łącznie wszystkie placówki dysponowały ponad 3,8 tys. miejscami. Spośród tej liczby, na sanatoria przypadało prawie 3,1 tys. miejsc.
Wykres 125. Działalność placówek lecznictwa uzdrowiskowego wg województw - liczba łóżek ogółem
Opracowanie własne na podstawie Zdrowie i ochrona zdrowia w 2013 r., GUS, Warszawa 2015
Łączna liczba kuracjuszy korzystających z lecznictwa uzdrowiskowego w trybie stacjonarnym w 2013 r. wyniosła w kraju 682,4 tys. osób. W województwie podkarpackim kuracjusze lecznictwa stacjonarnego to grupa 57,9 tys. osób. Z ogólnej liczby kuracjuszy w województwie podkarpackim, pełnopłatni stanowili jedynie 11,8 tys. osób, natomiast cudzoziemcy 0,1 tys. osób. W szpitalach uzdrowiskowych na terenie podkarpackiego przebywało 10,2 tys. kuracjuszy (6 miejsce w kraju), a w sanatoriach 3 097 (5 miejsce w kraju).
W podniesieniu dostępności i jakości świadczeń w ramach ochrony zdrowia, szczególną rolę odgrywają środki finansowe przeznaczane na ten cel.
W 2013 r. wydatki na ochronę zdrowia w budżetach samorządów terytorialnych w Polsce wyniosły ponad 3 854,4 mln zł, z których najwięcej, bo prawie 1 327,4 mln zł (34,4%) pochodziło z budżetów powiatów. Najmniej takich środków wydały gminy (ponad 541 mln zł tj. 14,1%). Najwięcej środków na ochronę zdrowia ogółem w kraju pochodziło z budżetów samorządów terytorialnych z województwa mazowieckiego (ponad 712 mln zł). Największe wydatki w kraju na ochronę zdrowia pochodziły z miast na prawach powiatu z województwa dolnośląskiego (ponad 67,2 mln zł), z samorządu województwa mazowieckiego (ponad 138,6 mln zł) oraz z miast na prawach powiatu z województwa mazowieckiego (ponad 319, 5 mln zł).
Wykres 126. Wydatki na ochronę zdrowia w budżetach samorządów terytorialnych wg województw w 2013 r.
* Bez eliminacji przepływu środków pomiędzy jednostkami samorządów terytorialnych, których wartość dla Polski ogółem wynosiła 186 114 tys. zł
Opracowanie własne na podstawie Zdrowie i ochrona zdrowia w 2013 r., GUS, Warszawa 2015
W województwie podkarpackim w 2013 r. z budżetów samorządów terytorialnych na ochronę zdrowia wydano ponad 199 521 tys. zł (8 miejsce w kraju - 5,2%). Najwięcej środków wydano z budżetów powiatów (ponad 101,6 mln zł - 4 miejsce w kraju). Z budżetu województwa podkarpackiego wydano ponad 50,8 mln zł (8 miejsce w kraju). Najmniej środków pochodziłoz budżetów miast na prawach powiatów (ponad 21 mln zł).
Tabela 4. Wydatki na ochronę zdrowia w budżetach samorządów terytorialnych w województwie podkarpackim w 2013 r. (w tys. zł)
* Bez eliminacji przepływu środków pomiędzy jednostkami samorządów terytorialnych, których wartość dla Polski ogółem wynosiła 186 114 tys. zł
Opracowanie własne na podstawie Zdrowie i ochrona zdrowia w 2013 r., GUS, Warszawa 2015
2.5.2. PROMOCJA ZDROWIA
Funkcjonowanie wyspecjalizowanych ośrodków medycznych wspierane jest przez przychodnie, ośrodki zdrowia i poradnie, które są instytucjami pierwszego kontaktu dla pacjenta. Statystyka dla Polski pokazuje, że na jej terenie znajdowało się w roku 2013 – 19 529 przychodni. Najwięcej przychodni występowało w województwie śląskim (2 702 tj. 13,8%) i mazowieckim (2 544 tj. 13,0%), a najmniej w opolskim (zaledwie 520 tj. 2,7%).
W kraju przeważały przychodnie w miastach stanowiąc 76,7% przychodni w kraju.
Wykres 127. Przychodnie wg województw w 2013 r. (stan w dniu 31.XII.)
Opracowanie własne na podstawie Zdrowie i ochrona zdrowia w 2013 r., GUS, Warszawa 2015
W województwie podkarpackim funkcjonowało w 2013 r. 1 087 przychodni, co stanowiło 5,6% przychodni w kraju (9 miejsce). Tutaj także utrzymała się tendencja większej liczby przychodni w miastach, niż na wsi, z tym, że w mniejszym procencie (59% w miastach i 41% na wsi).
W 2013 r. w Polsce funkcjonowało ponad 12,2 tys. aptek oraz ponad 1,2 tys. punktów aptecznych.
Wykres 128. Apteki i punkty apteczne wg województw (stan w dniu 31.XII.)
Opracowanie własne na podstawie Zdrowie i ochrona zdrowia w 2013 r., GUS, Warszawa 2015
Średnio w kraju na 1 aptekę przypadało 3 141 osób. Największa liczba aptek wystąpiła w województwie mazowieckim, najmniejsza dostępność w kujawsko-pomorskim (3 583 osób na 1 aptekę). W podkarpackim zarejestrowano w 2013 r. 630 aptek, dostępność była jedną z najwyższych w kraju (3 380 osób na 1 aptekę).
Wykres 129. Apteki i punkty apteczne wg województw (stan w dniu 31.XII.) - liczba ludności na 1 aptekę
Opracowanie własne na podstawie Zdrowie i ochrona zdrowia w 2013 r., GUS, Warszawa 2015
W 2013 r. funkcjonowało na terenie kraju 73 hospicja z 1 307 łóżkami. Najwięcej hospicjów występowało w województwie mazowieckim: 11 z 206 łóżkami, w których opieką w ciągu roku objęto prawie 2,6 tys. pacjentów. W województwie podkarpackim funkcjonowało 6 hospicjów z 115 łóżkami.
Wykres 130. Hospicja wg województw w 2013 r.
Opracowanie własne na podstawie Zdrowie i ochrona zdrowia w 2013 r., GUS, Warszawa 2015
Opieką w hospicjach w podkarpackim objętych było w ciągu 2013 r. 1,3 tys. pacjentów (5 miejsce w kraju), z których kobiety stanowiły 46,2%. W kraju, wśród pacjentów objętych opieką, nieznacznie tylko przeważały kobiety stanowiąc 50,3% pacjentów.
Wykres 131. Liczba pacjentów w hospicjach w 2013 r. wg województw
Opracowanie własne na podstawie Zdrowie i ochrona zdrowia w 2013 r., GUS, Warszawa 2015
Według danych GUS (stan na 2011 r.) przeciętne dalsze trwanie życia w momencie urodzenia w Polsce wynosiło dla kobiet 80,90 lat, dla mężczyzn 72,40 lat. Najdłużej żyją mieszkańcy województwa podkarpackiego, zarówno kobiety – 82,00 lata, jak i mężczyźni – 72,40 lat. Najkrócej żyją mieszkańcy województwa łódzkiego (odpowiednio: kobiety – 79,50 lat, mężczyźni – 70,40 lat). W 2012 r. przeciętne dalsze trwanie życia w momencie urodzenia wydłużyło się zarówno dla mężczyzn (do 72,70 lat), jak i dla kobiet (do 81 lat). Wartości tego wskaźnika wzrosły również dla województwa podkarpackiego do 74,30 lat dla mężczyzn i 82,10 lat dla kobiet. W porównaniu do 2011 r. dłuższe trwanie życia kobiet zarejestrowano w województwie podlaskim (82,30 lat), w przypadku mężczyzn nadal najdłużej w kraju żyją mieszkańcy podkarpackiego. W 2013 r. wartość wskaźnika trwania życia kobiet dla kraju wzrosła do 81,1 lat, a w 2014 r. do 81,8 lat. Wzrosła również wartość tego wskaźnika dla podkarpackiego wynosząc w 2013 r. 82,4 lata, a w 2014 r. do 82,8 lat.
W 2013 r. była to najwyższa wartość w skali kraju, a w 2014 r. wartość dla podkarpackiego była taka sama, jak dla podlaskiego.
Wykres 132. Przeciętne trwanie życia kobiet (lata)
Opracowanie własne na podstawie GUS/BDL
W 2013 r. w Polsce przeciętne trwanie życia mężczyzn wydłużyło się do 73,1 lat,a w 2014 r. do 73,8 lat. Wydłużało się również dalsze trwanie życia mężczyzn w podkarpackim:w 2013 r. do 74,8 lat, a w 2014 r. do 75,1 lata. Wartość tego wskaźnika w 2013 r. była podobnie jak w małopolskim najwyższa w kraju, a w 2014 r. wartość wyższą zanotowano jedynie w małopolskim (75,3 lata).
Wykres 133. Przeciętne trwanie życia mężczyzn (lata)
Opracowanie własne na podstawie GUS/BDL
W związku z wydłużającym się trwaniem życia, szczególnego znaczenia nabiera działalność placówek opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych.
Zakład opiekuńczo-leczniczy jest zakładem stacjonarnym udzielającym całodobowych świadczeń zdrowotnych, obejmujących swoim zakresem leczenie, pielęgnację i rehabilitację osób nie wymagających hospitalizacji oraz zapewnia im pomieszczenia i wyżywienie odpowiednie do stanu zdrowia. W zakładzie tym pacjent może przebywać na okres czasowy lub na stałe.
Celem zakładu opiekuńczo-leczniczego jest objęcie całodobową opieką i leczeniem osób, które przebyły ostrą fazę leczenia szpitalnego, mają ukończony proces diagnozowania, leczenia operacyjnego lub intensywnego leczenia zachowawczego, nie wymagają już dalszej hospitalizacji, jednak ze względu na stan zdrowia i stopień niepełnosprawności oraz brak możliwości samodzielnego funkcjonowania w środowisku domowym wymagają stałego nadzoru lekarskiego, profesjonalnej pielęgnacji i rehabilitacji (www.dps.pl).
Szczególnego znaczenia nabiera funkcjonowanie zakładów pielęgnacyjno-opiekuńczych, które udzielają całodobowych świadczeń zdrowotnych obejmując swoim zakresem pielęgnację, opiekę i rehabilitację osób nie wymagających hospitalizacji oraz zapewniając im kontynuację leczenia farmakologicznego, pomieszczenie i wyżywienie odpowiednie do stanu zdrowia, a także prowadzenie edukacji zdrowotnej tych osób i członków ich rodzin. Celem zakładu pielęgnacyjno - opiekuńczego jest zapewnienie okresowej intensywnej opieki pielęgniarskiej rekonwalescentom, umożliwiającej im powrót do środowiska zamieszkania i w miarę możliwości samodzielne funkcjonowanie, osobom przewlekle chorym, które ze względu na stan zdrowia wymagają stacjonarnej pielęgnacji i rehabilitacji (www.dps.pl).
W 2013 r. w Polsce baza łóżkowa zakładów opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych o charakterze ogólnym (bez zakładów typu psychiatrycznego) wyniosła 23 241 łóżek. Opieką stacjonarną objęto łącznie 51,4 tys. osób. Zdecydowana większość (89,3%) placówek opieki długoterminowej to zakłady opiekuńczo-lecznicze i pielęgnacyjno-opiekuńcze o profilu ogólnym. Zakłady te w 2013 r. dysponowały 81,5% wszystkich łóżek opieki długoterminowej, tj. 23,2 tys. łóżek. Było to o 3,2 p.proc. więcej niż w 2012 roku. W przeliczeniu na 10 tys. mieszkańców najwięcej łóżek opieki długoterminowej (łącznie w obu rodzajach placówek) przypadało w województwach: podkarpackim, dolnośląskim opolskim i mazowieckim, a najmniej w województwach: wielkopolskim, warmińsko-mazurskim i lubuskim[39].
Mapa 25. Łóżka w zakładach opieki długoterminowej na 10 tys. mieszkańców
Źródło: Zdrowie i ochrona zdrowia w 2013 r., GUS, Warszawa 2015, s.86.
Mapa 26. Pacjenci w zakładach opieki długoterminowej na 10 tys. mieszkańców
Źródło: Zdrowie i ochrona zdrowia w 2013 r., GUS, Warszawa 2015, s.86.
2.5.3. KADRA MEDYCZNA
Na podstawie danych GUS w 2013 r. (wg stanu na 31.XII.) lekarze w naszym kraju stanowili grupę ponad 139,5 tys. osób, natomiast pielęgniarki prawie 280 tys. osób. Najwięcej lekarzy i pielęgniarek występowało w województwie mazowieckim (odpowiednio 18% i 14,2% lekarzy i pielęgniarek w kraju). W województwie podkarpackim lekarze stanowili zaledwie 3,8% (5 331 osób – 11 miejsce) lekarzy w kraju, pielęgniarki – 6,1% (17 087 osób – 7 miejsce) pielęgniarek w kraju. Najmniej lekarzy posiadających prawo wykonywania zawodu występowało w lubuskim (1,8%), podobnie pielęgniarek (w lubuskim: 2,3%).
Wykres 134. Pracownicy medyczni (lekarze i pielęgniarki) posiadający prawo wykonywania zawodu medycznego 2013 r. wg województw (stan w dniu 31.XII.)
Opracowanie własne na podstawie Zdrowie i ochrona zdrowia w 2013 r., GUS, Warszawa 2015
Prawo wykonywania zawodu medycznego posiadało w Polsce w 2013 r. 34 826 położnych. Najliczniejszą grupę stanowiły położne z województwa mazowieckiego (12,1%). Najmniej liczną grupę stanowiły położne z lubuskiego (2,3%). W województwie podkarpackim położne stanowiły 7,0% położnych w kraju (2 442 – 7 miejsce).
Wykres 135. Pracownicy medyczni (położne) posiadający prawo wykonywania zawodu medycznego wg województw (stan w dniu 31.XII.)
Opracowanie własne na podstawie Zdrowie i ochrona zdrowia w 2013 r., GUS, Warszawa 2015
W 2013 r. w kraju zarejestrowano 30 533 farmaceutów i 14 275 diagnostów posiadających prawo wykonywania zawodu medycznego.
Wykres 136. Pracownicy medyczni (farmaceuci i diagności) posiadający prawo wykonywania zawodu medycznego w 2012 r. wg województw (stan w dniu 31.XII.)
Opracowanie własne na podstawie Zdrowie i ochrona zdrowia w 2013 r., GUS, Warszawa 2015
Najliczniejszą grupę stanowili zarówno farmaceuci, jak i diagności, w województwie mazowieckim (odpowiednio 13,7% i 15,2%). Najmniej liczną, w opolskim (farmaceuci – 1,8%, diagności – 1,5%). Województwo podkarpackie sklasyfikowano w przypadku farmaceutów na 10 miejscu (4,%), w przypadku diagnostów na 11 miejscu (4,3%).
W izbach lekarskich zarejestrowano w 2013 r. w kraju następującą liczbę praktyk: 79 911 lekarskich i 19 998 stomatologicznych. Najwięcej praktyk lekarskich zarejestrowano w województwie śląskim (10 321 – 12,9%), a stomatologicznych w dolnośląskim (2 737 – 13,7%). W województwie podkarpackim zarejestrowano 3 755 praktyk lekarskich (4,7% - 9 miejsce w kraju) i 1 136 stomatologiczne (5,7% - 9 miejsce w kraju).
Wykres 137. Praktyki zarejestrowane w izbach lekarskich w 2013 r. (stan w dniu 31.XII.)
Opracowanie własne na podstawie Zdrowie i ochrona zdrowia w 2013 r., GUS, Warszawa 2015
Pielęgniarki i położne zarejestrowane w izbach pielęgniarskich stanowiły w Polsce w 2013 r. grupę 18 056 osób. Największą grupę zarejestrowanych w izbach pielęgniarek i położnych stanowiły pielęgniarki i położne z województwa kujawsko-pomorskiego (2 613 osób tj. 14,5%). Pielęgniarki i położne z podkarpackiego, które zarejestrowały praktyki w izbach pielęgniarskich stanowiły 1,8% takich pielęgniarek i położnych w kraju (325 – 14 miejsce w kraju). Najmniej, zarówno pielęgniarek, jak i położnych zarejestrowało praktyki w województwie opolskim (135 tj. 0,7% takich praktyk w kraju).
Wykres 138. Praktyki zarejestrowane w izbach pielęgniarek i położnych w 2013 r. (stan w dniu 31.XII.)
Opracowanie własne na podstawie Zdrowie i ochrona zdrowia w 2013 r., GUS, Warszawa 2015
W 2011 r. na podst. danych GUS średnio w kraju na 10 tys. ludności przypadało 44,71 lekarzy pracujących ogółem. W województwie podkarpackim wskaźnik ten wynosił 35,1. Mniejszą liczbę lekarzy, niż województwo podkarpackie, miały 3 województwa. Najmniej lekarzy na 10 tys. mieszkańców zarejestrowano w województwie wielkopolskim (28,62 lekarzy), najwięcej w województwie mazowieckim (56,74 lekarzy). W 2012 r. wzrosła w skali kraju średnia liczba lekarzy pracujących ogółem - do 47,73 na 10 tys. ludności. Wzrosła również wartość tego wskaźnika dla województwa podkarpackiego do 37,3 na 10 tys. ludności (nadal 13 miejsce w kraju).
Wykres 139. Lekarze na 10 tys. ludności (lekarze pracujący ogółem) w 2011 r., 2012 r. i w 2013 r. (osoby)
Opracowanie własne na podstawie danych GUS/BDL
Wskaźniki monitorujące Strategię rozwoju województwa – PODKARPACKIE 2020 dla priorytetu ZDROWIE PUBLICZNE
[37] Iloraz osobodni i średniej liczby łóżek.
[38] Pacjenci wpisani w księdze głównej szpitala (bez ruchu chorych między oddziałami szpitala) i bez względu na miejsce zamieszkania pacjenta.
[39] Zdrowie i ochrona zdrowia w 2013 r., GUS, Warszawa 2015, s.85.
Aktualizacja wskaźników „Strategii rozwoju województwa – Podkarpackie 2020”
