2.6.1. AKTYWNOŚĆ RUCHOWA JAKO SKŁADOWA ZDROWEGO STYLU ŻYCIA

Aktywność ruchowa, to niezbędna ilość ruchu – ćwiczeń fizycznych – potrzebna do rozwoju i zachowania zdrowia każdego człowieka. Prawidłowy przebieg procesów fizjologicznych i metabolicznych uwarunkowany jest koniecznością zapewnienia organizmowi człowieka optymalnej lub przynajmniej minimalnej ilości ruchu. We współczesnym świecie aktywność ruchowa związana z pracą zawodową i codziennym życiem, jest coraz bardziej minimalizowana (www.portalwiedzy.onet.pl). Rodzajem aktywności ruchowej jest sport.

Rolą aktywności fizycznej jest kształtowanie zdrowia człowieka (fizycznego i psychicznego) oraz rozwijanie nawyków i zachowań prozdrowotnych. Jest on także wartościową formą spędzania wolnego czasu.

W 2012 r. w Polsce liczba klubów sportowych wyniosła średnio 0,37 na 1 000 mieszkańców. Wskaźnik ten osiągnął najwyższą wartość w województwie podkarpackim, w którym na 1 000 mieszkańców jego wartość wyniosła 0,62.

Wykres 140. Kluby sportowe w 2012 r. (na 1000 mieszkańców)

2.6.1

Opracowanie własne na podstawie Kultura fizyczna w Polsce w latach 2011 i 2012, GUS, Warszawa-Rzeszów 2013

W województwie podkarpackim liczba członków klubów sportowych w przeliczeniu na 1 000 mieszkańców, wynosząca 34 osoby, była najwyższą w kraju (przy średniej krajowej 24). W województwie podkarpackim również najwięcej osób w przeliczeniu na 1 000 mieszkańców ćwiczyło w klubach sportowych – 34 osoby na 1 000 mieszkańców. Najmniejszą liczbę klubów sportowych 0,27 na 1 000 mieszkańców odnotowano w województwie mazowieckim. Najmniej
w kraju członków klubów sportowych zarejestrowano w województwie świętokrzyskim (34/1 000 mieszkańców), podobnie jak i osób ćwiczących w klubach sportowych (17/1 000 mieszkańców). Średnio w kraju w 2012 r. 11 spośród 1 000 kobiet ćwiczyło w klubach sportowych. Największą wartość tego wskaźnika zarejestrowano również w podkarpackim (16 kobiet na 1 000 kobiet w województwie), najmniejszą w województwie świętokrzyskim (8 kobiet na 1 000 kobiet w województwie),

Wykres 141. Wybrane wskaźniki dotyczące klubów sportowych w 2012 r.

2.6.2

Opracowanie własne na podstawie Kultura fizyczna w Polsce w latach 2011 i 2012, GUS, Warszawa-Rzeszów 2013

Z danych GUS wynika, iż w 2012 r. najpopularniejszym sportem w Polsce była piłka nożna, trenowało ją około 48% wszystkich ćwiczących w sekcjach sportowych w klubach. Kolejnym pod względem popularności sportem była piłka siatkowa, jednakże liczba ćwiczących – 4,6% wszystkich ćwiczących w sekcjach sportowych, była dziesięciokrotnie niższa, niż ćwiczących piłkę nożną. Na trzecim miejscu pod względem liczby ćwiczących w klubach było karate (3,8%). Koszykówkę i strzelectwo sportowe ćwiczyło po 2,8%, lekkoatletykę 2,6%.

Analizując wybrane rodzaje sportów województwo podkarpackie wyróżnia się zdecydowanie na tle kraju pod względem szachów. Z 231 sekcji szachowych w kraju
w podkarpackim funkcjonowało 14,7% (najwięcej w kraju), w których ćwiczyło 1273 osoby (najwięcej w kraju). Województwo podkarpackie wyróżniało się również w skali kraju w liczbie sekcji oraz liczbie ćwiczących karate. Pod względem liczby sekcji w tym sporcie podkarpackie plasowało się na 4 miejscu w kraju, a liczba ćwiczących (1917osób) była wyższa jedynie w małopolskim (2810 osób) i śląskim (2519 osób).

Wykres 142. Wybrane rodzaje sportów wg województw w 2012 r. (sekcje)

2.6.3

Opracowanie własne na podstawie Kultura fizyczna w Polsce w latach 2011 i 2012, GUS, Warszawa-Rzeszów 2013

Największą popularnością w województwie podkarpackim, podobnie jak i w kraju, cieszyła się piłka nożna. W 2012 r. w 523 sekcjach (3 miejsce w kraju), ćwiczyło prawie 26 tys. osób (4 miejsce w kraju). Więcej sekcji piłki nożnej zarejestrowano jedynie w województwie małopolskim (597) i dolnośląskim (524), najwięcej w kraju ćwiczyło piłkę nożna w klubach w województwie małopolskim (ponad 39,4 tys.). popularnością w województwie podkarpackim w 2012 r. cieszyła się również piłka siatkowa. W tej dyscyplinie sportowej w 63 sekcja (5 miejsce w kraju) w klubach podkarpackiego ćwiczyło 2 260 osób (4 miejsce w kraju).

Wykres 143. Wybrane rodzaje sportów wg województw w 2012 r. (ćwiczący)

2.6.4

Opracowanie własne na podstawie Kultura fizyczna w Polsce w latach 2011 i 2012, GUS, Warszawa-Rzeszów 2013

Wykres 144. Piłka nożna wg województw w 2012 r.

2.6.5

Opracowanie własne na podstawie Kultura fizyczna w Polsce w latach 2011 i 2012, GUS, Warszawa-Rzeszów 2013

Wykres 145. Karate wg województw w 2012 r.

2.6.6

Opracowanie własne na podstawie Kultura fizyczna w Polsce w latach 2011 i 2012, GUS, Warszawa-Rzeszów 2013

Wykres 146. Koszykówka wg województw w 2012 r.


2.6.7

Opracowanie własne na podstawie Kultura fizyczna w Polsce w latach 2011 i 2012, GUS, Warszawa-Rzeszów 2013

Wykres 147. Lekkoatletyka wg województw w 2012 r.


2.6.8

Opracowanie własne na podstawie Kultura fizyczna w Polsce w latach 2011 i 2012, GUS, Warszawa-Rzeszów 2013

Wykres 148. Piłka siatkowa wg województw w 2012 r.

2.6.9

Opracowanie własne na podstawie Kultura fizyczna w Polsce w latach 2011 i 2012, GUS, Warszawa-Rzeszów 2013

Wykres 149. Szachy wg województw w 2012 r.

2.6.10

Opracowanie własne na podstawie Kultura fizyczna w Polsce w latach 2011 i 2012, GUS Warszawa-Rzeszów 2013

Wykres 150. Tenis stołowy wg województw w 2012 r.

2.6.11

Opracowanie własne na podstawie Kultura fizyczna w Polsce w latach 2011 i 2012, GUS, Warszawa-Rzeszów 2013

Na podstawie danych GUS w 2010 r. liczba młodzieży do lat 18 ćwiczącej w klubach sportowych w województwie podkarpackim w 2010 r. wyniosła 114 osób na 1 000 osób
w wieku do lat 18. Był to najwyższy wskaźnik w skali kraju.

Wykres 151. Młodzież do lat 18 ćwicząca w klubach na 1000 osób w wieku do lat 18 (osoby) w 2010 r.

2.6.12

Średnio w kraju ćwiczyło w klubach 80 osób spośród młodzieży do lat 18 na 1 000 młodzieży w wieku do lat 18. Najrzadziej ćwiczyli w klubach młodzi do 18 roku życia w województwie pomorskim (zaledwie 65 osób na 1 000 w tym wieku).


2.6.2. SPORT DZIECI I MŁODZIEŻY

Formą aktywności ruchowej jest sport. Celem sportu, w rozumieniu ustawy o kulturze fizycznej, jest doskonalenie sił psychofizycznych człowieka, indywidualnie lub zbiorowo, według reguł umownych. W sporcie wyodrębnia się sport kwalifikowany (wyczynowy). Sport ten, zgodnie z ustawą o sporcie kwalifikowanym, jest formą aktywności człowieka związaną z uczestnictwem we współzawodnictwie sportowym organizowanym lub prowadzonym w określonej dyscyplinie sportu przez polski związek sportowy lub podmioty działające z jego upoważnienia (www.wspolnota.org.pl).

Integralną częścią sportu wyczynowego jest System Sportu Młodzieżowego (SSM). Jego celem jest umowne wyodrębnienie ze sportu wyczynowego efektów szkolenia i współzawodnictwa młodzieży uzdolnionej w kategoriach wieku: młodzik, junior młodszy, junior i młodzieżowiec – stanowiących naturalną podstawę do dalszego szkolenia w kadrach narodowych seniorów. Celem SSM jest zapewnienie młodzieży uzdolnionej sportowo optymalnych warunków do szkolenia sportowego i możliwości podnoszenia poziomu sportowego oraz przygotowania jej do reprezentowania kraju we współzawodnictwie międzynarodowym, zarówno w kategoriach młodzieżowych, jak i w dalszej perspektywie olimpijskiej.

Programują i realizują szkolenie sportowe, kierują jego realizacją współdziałając z innymi organizacjami i stowarzyszeniami, a także organizują i prowadzą system współzawodnictwa w swoich sportach, polskie związki sportowe.

SSM obejmuje dwa podsystemy: szkolenia sportowego młodzieży uzdolnionej oraz współzawodnictwa sportowego dzieci i młodzieży. W odniesieniu ograniczonym wyłącznie do młodzieży uzdolnionej realizowany jest „Program szkolenia i współzawodnictwa sportowego młodzieży uzdolnionej”.

Podsystem szkolenia sportowego młodzieży uzdolnionej obejmuje szkolenie kadr wojewódzkich młodzików /KWM/ oraz kadr wojewódzkich juniorów /KWJ/ skupiających juniorów młodszych, juniorów i młodzieżowców, a także szkolenie w publicznych i niepublicznych szkołach mistrzostwa sportowego /SMS i NSMS/ oraz w centralnych i regionalnych ośrodkach szkolenia sportowego młodzieży /OSSM/ w poszczególnych sportach. Szkolenie kadr wojewódzkich /KWM
i KWJ/ realizują wojewódzkie interdyscyplinarne stowarzyszenia sportowe /wiss/, a szkolenie w pozostałych formach – polskie związki sportowe /pzs/ lub ogólnokrajowe stowarzyszenia i związki stowarzyszeń prowadzące działalność w zakresie sportu wyczynowego.

Podsystem szkolenia, podporządkowany jest celom perspektywicznym, a więc ukierunkowany na identyfikację utalentowanych zawodników, którzy w trakcie zaprogramowanego wieloletniego procesu szkolenia rozwijać będą swoje indywidualne predyspozycje, tak by poprzez kolejne etapy treningu stawać się najlepiej przygotowaną „kadrą rezerwową”, która skutecznie wkraczać będzie na areny rywalizacji w kategorii seniorów.

Podsystem współzawodnictwa sportowego dzieci i młodzieży porządkuje różne formy i rodzaje rywalizacji, przewidując pewne ograniczenia nadmiernej lub nieuzasadnionej eksploatacji startowej młodych zawodników, zależnie od kategorii wieku i płci. Celem systemu nie są bowiem wyłącznie osiągnięcia na danym etapie szkolenia lecz sukces sportowy w dalszej perspektywie czasowej. Współzawodnictwo młodzieży uzdolnionej zostało ujęte w system punktacji opracowany dla czterech kategorii wiekowych, od młodzika do młodzieżowca, w każdym ze sportów objętych SSM.

Założenia organizacyjne i finansowe „Programu szkolenia i współzawodnictwa sportowego młodzieży uzdolnionej” są opracowywane corocznie przez departament właściwy w zakresie sportu młodzieżowego i zatwierdzane do realizacji przez ministra właściwego d/s kultury fizycznej i sportu.

W ramach współzawodnictwa sportowego dzieci i młodzieży rozgrywane są, w dwóch niezależnych od siebie grupach zawody dla ogółu dzieci i młodzieży szkolnej – uznawane za podstawę do naboru dla sportu wyczynowego oraz dla dzieci i młodzieży uzdolnionej sportowo.

Celem zawodów dla ogółu dzieci i młodzieży szkolnej jest popularyzacja i upowszechnianie sportu dzieci i młodzieży oraz rozwój sportów uprawianych w poszczególnych województwach. Zawody dla ogółu dzieci i młodzieży szkolnej mogą być organizowane w formie Igrzysk Młodzieży Szkolnej (IMS), organizowanych przez Szkolny Związek Sportowy, a także innych zawodów sportowych, organizowanych przez ogólnokrajowe stowarzyszenia lub związki stowarzyszeń działające w zakresie kultury fizycznej lub sportu. Zawody sportowe dla ogółu dzieci i młodzieży mogą być rozgrywane od etapu szkolnego do maksymalnie poziomu wojewódzkiego.

Celem zawodów dla dzieci i młodzieży uzdolnionej sportowo jest rozszerzanie zasięgu sportu młodzieżowego, szczególnie w sportach olimpijskich, rozwój sportów uprawianych w poszczególnych województwach, objęcie wieloletnim, usystematyzowanym procesem szkolenia i współzawodnictwa zawodników, począwszy od kategorii wiekowej młodzika, poprzez juniora młodszego, juniora, aż do młodzieżowca, mającym doprowadzić najbardziej utalentowanych do mistrzostwa sportowego w rywalizacji międzynarodowej w kategorii seniorów, dokonywanie corocznej analizy współzawodnictwa i oceny pracy w poszczególnych sportach, klubach, gminach, powiatach i województwach. Zasady organizacyjne, zasady oceny i ramowy program poszczególnych zawodów systemu precyzują regulaminy szczegółowe SSM. Zasady techniczne i sportowe poszczególnych zawodów precyzują szczegółowe regulaminy polskich związków sportowych (pzs).
Zawody dla dzieci i młodzieży uzdolnionej sportowo mogą być organizowane w formie:
• Międzywojewódzkich Mistrzostw Młodzików (MMM), (Wojewódzkie Mistrzostwa Młodzików w grach), Mistrzostw Polski Młodzików (MPMło),
• Ogólnopolskiej Olimpiady Młodzieży – Mistrzostw Polski Juniorów Młodszych (OOM-MPJm),
• Mistrzostw Polski Juniorów (MPJ),
• Młodzieżowych Mistrzostw Polski (MMP).
Zawody te rozgrywane są na szczeblach wojewódzkim, międzywojewódzkim – strefowym, ogólnopolskim (z wyjątkiem MMM) (www.sportmlodziezowy.pl).

Jedną z form zawodów dla dzieci i młodzieży uzdolnionej sportowo są ogólnopolskie olimpiady młodzieżowe. Ogólnopolskie Olimpiady Młodzieży rozgrywane były od 1995 do 2011 roku w czterech blokach dyscyplin:
- sporty zimowe
- biegi przełajowe
- sporty halowe
- sporty letnie

Od 2012 roku Ogólnopolska Olimpiada Młodzieży rozgrywana będzie w trzech blokach:
- sporty zimowe
- sporty umysłowe
- sporty halowe i letnie

Tabela 5. Organizatorzy Ogólnopolskiej Olimpiady Młodzieży w latach 2012 -2014 (www.sportmlodziezowy.pl)

2.6.13

Rozwój sportu dzieci i młodzieży na terenie całego kraju oraz koordynacja działań wszystkich stowarzyszeń i organizacji członkowskich jest głównym celem działania Polskiej Federacji Sportu Młodzieżowego. W szczególności Federacja realizuje swoje cele poprzez kierowanie i nadzór nad systemem sportu dzieci i młodzieży na terenie kraju, zgodnie z ustalonym programem działania, organizację wspólnych działań członków Federacji oraz instytucji i organizacji prowadzących działalność w sporcie młodzieżowym, programowanie procesu szkolenia sportowego dzieci i młodzieży na wszystkich etapach, organizowanie systemu współzawodnictwa sportowego dzieci
i młodzieży na szczeblu centralnym oraz opracowanie wytycznych i koordynowanie współzawodnictwa na niższych szczeblach wraz z opracowaniem wyników Systemu Sportu Młodzieżowego (www.sportmlodziezowy.pl).

Na podst. danych Polskiej Federacji Sportu Młodzieżowego liczba punktów zdobytych przez reprezentantów województwa podkarpackiego w systemie współzawodnictwa sportowego dzieci i młodzieży w 2012 r. wyniosła 4 794,52, co stanowiło 3,27% punktów zdobytych przez reprezentantów wszystkich województw (łącznie 146 786,99 punkty). Z taką liczbą punktów województwo podkarpackie plasowało się na 14 miejscu w kraju. Najmniej punktów, spośród wszystkich województw, zdobyli reprezentanci województwa świętokrzyskiego – 2 768,53 punkty (1,89%), a najwięcej w skali kraju reprezentanci województwa mazowieckiego – ponad 18,5 tys. (12,63%).

Wykres 152. Liczba punktów zdobytych przez reprezentantów województwa podkarpackiego w systemie współzawodnictwa sportowego dzieci i młodzieży w 2012 r. (na podst. danych Polskiej Federacji Sportu Młodzieżowego)

2.6.14

W 2013 r. liczba punktów zdobytych przez reprezentantów województwa podkarpackiego w systemie współzawodnictwa sportowego dzieci i młodzieży wyniosła 5 105,74. Wynik ten plasował podkarpackie na 14 miejscu w kraju przed opolskim i świętokrzyskim.

Wykres 153. Liczba punktów zdobytych przez reprezentantów województwa podkarpackiego w systemie współzawodnictwa sportowego dzieci i młodzieży w 2013 r.

2.6.15

Opracowanie własne na podst. danych Polskiej Federacji Sportu Młodzieżowego

Najliczniejszą ogólnopolską organizacją pozarządową działającą wśród dzieci i młodzieży szkolnej w szeroko rozumianym zakresie edukacji prozdrowotnej, wychowania fizycznego i sportu jest Szkolny Związek Sportowy (SZS). SZS jest dobrowolnym, powszechnym i samorządnym stowarzyszeniem sportowo - wychowawczym uczniów, nauczycieli i innych osób działających dla zdrowia, aktywności ruchowej i sportu dzieci i młodzieży szkolnej.

Głównym długofalowym celem działań SZS jest zapewnienie, we współpracy ze szkołą, takiego wsparcia rozwijającej się młodzieży, by nie tylko zapewnić jej prawidłowy rozwój biologiczny, ale także wdrożyć do zdrowego stylu życia by miało to istotny wpływ na długość i jakość życia człowieka.

Założone cele osiąga SZS poprzez organizowanie powszechnie dostępnych form sportowania i udziału w zawodach. W imprezach i organizowanych zawodach w ciągu roku bierze udział około 2,5 mln dzieci i młodzieży w wieku 10 -20 lat, w tym m.in.:
a) w systemie zorganizowanym:
- Igrzyska Młodzieży Szkolnej (10 – 13 lat),
- Gimnazjada (13 – 16 lat ),
- Licealiada (16 – 20 lat);
b) w systemie „Sport Wszystkich Dzieci”
- turnieje i zawody regionalne, ogólnopolskie w różnych dyscyplinach sportu,
- festyny rodzinne,
- festyny integracyjne z udziałem osób niepełnosprawnych,
- konkursy,
- turniej gier i zabaw „Puchar 5 milionów”,
- akcja letniego wypoczynku,
- imprezy organizowane w okresie Tygodnia sportu szkolnego (czerwiec), oraz z okazji
inauguracji Sportowego Roku Szkolnego (wrzesień),
- program „Animator sportu dzieci i młodzieży”,
- program „Animator sportu osób niepełnosprawnych”.
- Szkolenie „Młodzieżowych Organizatorów Sportu”
- Szkolenie „Młodzieżowych Sędziów Sportowych”

Programy te SZS realizuje poprzez organizacyjną sieć Szkolnego Związku Sportowego obejmującą wszystkie szczeble administracji (województwa, powiaty, gminy) i szkoły wszystkich typów oraz współpracę z wieloma instytucjami i organizacjami zajmującymi się krzewieniem zdrowego stylu życia.
Imprezy organizowane przez Szkolny Związek Sportowy w systemie zorganizowanym przeprowadzane są:
a) na szczeblu szkoły
Podstawowym zadaniem na szczeblu szkoły jest realizacja Szkolnych Igrzysk Sportowych (SIS) jako system całorocznej działalności sportowej w szkole. Organizatorem wszystkich imprez sportowych
w szkole jest Szkolny Klub Sportowy lub Uczniowski Klub Sportowy. Szkolne Igrzyska Sportowe są systemem całorocznego sportowania młodzieży, która nie będzie uprawiać sportu wyczynowego na najwyższym poziomie. Program Szkolnych Igrzysk Sportowych dostosowany jest do przeciętnie uzdolnionych uczniów. W grach sportowych w kategorii dzieci zawody przeprowadzane są w oparciu o program mini gier. Niezależnie od dyscyplin podstawowych, szkoła może realizować inne dyscypliny regionalne.
b) na szczeblu miasta, gminy i powiatu
Zawody odbywają się według jednolitego kalendarza imprez sportowych o mistrzostwo miasta lub gminy oraz o prawo reprezentowania swego środowiska w zawodach wojewódzkich. W kalendarzu zawodów miejskich, gminnych i powiatowych znajdują się zawody w tych dyscyplinach, w których przeprowadzane są finały wojewódzkie z uwzględnieniem specjalizacji szkół i warunków do przeprowadzenia zawodów.
c) na szczeblu województwa
W programie znajdują się wszystkie dyscypliny podstawowe oraz te z pozostałych, które objęte są programem rozwoju sportu danego województwa. Zawody finałowe przeprowadza się jako jedną dużą imprezę, albo w celu aktywizacji środowisk i pełnego wykorzystania obiektów sportowych znajdujących się w terenie, jako ciąg wielu imprez organizowanych w poszczególnych blokach. Celem przedstawionej przez Szkolny Związek Sportowy oferty dla poszczególnych typów szkół jest umożliwienie startu w zawodach objętych systemem współzawodnictwa sportowego w województwie, a dla najlepszych, możliwość konfrontacji z najlepszymi zespołami z innych województw. Według przeprowadzanego w poszczególnych województwach współzawodnictwa szkół oraz nadsyłanych sprawozdań wynika, że w zawodach na szczeblu gminnym uczestniczy około 75% szkół(www.szs.pl).

Z obliczeń własnych dokonanych na podstawie danych uzyskanych od Zarządu Wojewódzkiego Szkolnego Związku Sportowego odsetek populacji mieszkańców województwa podkarpackiego do lat 19 uczestniczącej w imprezach sportu szkolnego w roku szkolnym 2010/2011 wyniósł 21,8%. W 2012 r. odsetek ten wzrósł do 22,4%, w kolejnym roku zanotowano jednak spadek do 22,2%. Rok 2014 przyniósł wzrost do 23,4% odsetka populacji mieszkańców podkarpackiego do lat 19 uczestniczącej w imprezach sportu szkolnego.

2.6.3. INFRASTRUKTURA SPORTOWA

Realizacja zadań obejmujących upowszechnianie aktywności sportowej oraz oddziaływanie na prawidłowy rozwój psychofizyczny młodego pokolenia, wymaga zapewnienia odpowiedniej infrastruktury złożonej z powszechnie dostępnych i specjalistycznych obiektów oraz urządzeń rekreacyjno – sportowych. W szczególności dotyczy to bazy przyszkolnej oraz środowiskowej przydatnej dla okolicznych mieszkańców, a także służącej wzbogaceniu oferty pobytów turystycznych w województwie.

W 2012 r. przy szkołach zlokalizowanych było blisko 29,5 tys. boisk oraz blisko 1 tys. kortów tenisowych. Najwięcej boisk stanowiły boiska do piłki nożnej (ponad 8,9 tys.), nieco mniej do siatkówki (ponad 7,3 tys.). Najwięcej boisk w skali kraju – 14,3% posiadało województwo mazowieckie (prawie 4,2 tys.), najmniej podlaskie – 3,1% (907). W województwie podkarpackim zarejestrowano 2 075 boisk, co stanowiło 7% w skali kraju. Tutaj największą liczbę wśród boisk stanowiły boiska do siatkówki (614 – 5 miejsce w kraju), nieco mniej było boisk do piłki nożnej (606 – 7 miejsce w kraju). Podobnie w przypadku kortów tenisowych, największa liczba występowała
w województwie mazowieckim 152, stanowiąc 5,3% kortów w kraju. W województwie podkarpackim korty tenisowe stanowiły 7% kortów w kraju (70).

Wykres 154. Boiska i korty tenisowe w szkołach w 2012 r.

2.6.16

Opracowanie własne na podstawie Kultura fizyczna w Polsce w latach 2011 i 2012, GUS, Warszawa-Rzeszów 2013

W 2012 r. w Polsce funkcjonowało przy szkołach 18 115 hal sportowych i sal gimnastycznych. Najwięcej takich obiektów znajdowało się w województwie mazowieckim (2 344 obiekty) i w województwie śląskim (2 117 obiektów). W województwie podkarpackim hal sportowych przy szkołach było 81, a sal gimnastycznych 1 205, co plasowało województwo na 5 miejscu w kraju pod względem tego typu obiektów.

Wykres 155. Sale gimnastyczne w szkołach w 2012 r.

2.6.17

Opracowanie własne na podstawie Kultura fizyczna w Polsce w latach 2011 i 2012, GUS, Warszawa - Rzeszów 2013

Szczególne znaczenie w popularyzacji sportu odgrywają kompleksy powstałe w ramach programu ,,Moje boisko-Orlik 2012”, zakładającego powstanie wielofunkcyjnego, ogólnodostępnego kompleksu sportowego w każdej gminie.

W latach 2008-2012 oddano do użytku w ramach tego programu 2 604 kompleksy sportowe. Najwięcej, blisko 300 w wielkopolskim, nieco mniej w mazowieckim (259), najmniej w świętokrzyskim (53). W województwie podkarpackim oddano do użytku 173 kompleksy (8 miejsce w kraju).

Wykres 156. ,,Moje boisko – Orlik 2012” – kompleksy oddane do użytku w latach 2008 – 2012

2.6.18

Opracowanie własne na podstawie Kultura fizyczna w Polsce w latach 2011 i 2012, GUS, Warszawa-Rzeszów 2013

W roku 2012 z kompleksów wybudowanych w ramach programu ,,Moje boisko-Orlik 2012” skorzystało w Polsce ponad 13 mln dzieci i młodzieży oraz prawie 3,5 mln dorosłych. Najwięcej korzystających zanotowano w województwie wielkopolskim – łącznie prawie 2,2 mln osób. W województwie podkarpackim z tego typu kompleksów skorzystało nieco ponad 800 tys. osób, wśród których ponad 170 tys. stanowili dorośli.

Wykres 157. ,,Moje boisko - Orlik 2012" - korzystajacy z kompleksów w 2012 r.

2.6.19

Opracowanie własne na podstawie Kultura fizyczna w Polsce w latach 2011 i 2012, GUS, Warszawa-Rzeszów 2013

Stopień wykorzystania boisk uniwersalnych (wielozadaniowych) w celach rekreacyjno-sportowych w 2010 r. w województwie podkarpackim wyniósł 71%. Mniej boiska były wykorzystywane jedynie w województwie dolnośląskim (w 70%) i opolskim (w 60%). Najbardziej natomiast w województwie śląskim (w 91%). Średnia dla całego kraju wykorzystania boisk wielofunkcyjnych wyniosła 77%.

Wskaźniki monitorujące Strategię rozwoju województwa – PODKARPACKIE 2020 dla priorytetu SPORT POWSZECHNY

2.6.20



Aktualizacja wskaźników „Strategii rozwoju województwa – Podkarpackie 2020

2.6.54